Bunun gibi:

delete myObject.regex;
// or,
delete myObject['regex'];
// or,
var prop = "regex";
delete myObject[prop];

Demo

var myObject = {
    "ircEvent": "PRIVMSG",
    "method": "newURI",
    "regex": "^http://.*"
};
delete myObject.regex;

console.log(myObject);

Bu konuda daha fazla bilgi edinmek isteyenler için Stack Overflow kullanıcısı kangax, Understanding delete adlı blogunda delete deyimi hakkında inanılmaz derecede derinlemesine bir blog yazısı yazmıştır. Şiddetle tavsiye edilir.

var myObject = {"ircEvent": "PRIVMSG", "method": "newURI", "regex": "^http://.*"};

delete myObject.regex;

console.log ( myObject.regex); // logs: undefined

Bu Firefox ve Internet Explorer'da çalışıyor ve sanırım diğerlerinde de çalışıyor.

Güncelleme 2018-07-21: Uzun zamandır bu cevaptan utanıyordum, bu yüzden biraz rötuş yapmanın zamanı geldi diye düşünüyorum. Bu cevabın gereksiz yere uzun ve karmaşık kısımlarının okunmasını hızlandırmaya yardımcı olmak için sadece küçük bir yorum, açıklama ve biçimlendirme.

obj // {"foo": "bar"}
delete obj["foo"]
obj // {}
obj["foo"] // undefined

Dizi eşdeğeri

Bir diziden silme yapmayın. Bunun yerine Array.prototype.splice kullanın.

arr // [1,2,3,4,5]
arr.splice(3,1); // 4
arr // [1,2,3,5]

var array = [1, 2, 3, 4];
delete array[2];
/* Expected result --> [1, 2, 4]
 * Actual result   --> [1, 2, null, 4]
 */

Gördüğünüz gibi, delete her zaman beklenildiği gibi çalışmaz. Değerin üzerine yazılır, ancak bellek yeniden tahsis edilmez. Yani, dizi[4] değeri dizi[3] değerine taşınmaz. Bu, dizinin başına bir eleman ekleyen ve her şeyi yukarı kaydıran Array.prototype.unshift ile tezat oluşturur (array[0], array[1] olur, vb.) Dürüst olmak gerekirse, undefined yerine null olarak ayarlanması dışında - ki bu yasal olarak gariptir - bu davranış şaşırtıcı olmamalıdır, çünkü delete, typeof gibi, dilde zor kaynatılan ve üzerinde kullanıldığı nesnenin türünü önemsememesi gereken tek değişkenli bir operatördür, oysa Array, dizilerle çalışmak için özel olarak tasarlanmış yöntemlere sahip bir Object alt sınıfıdır. Bu yüzden delete metodunun diziyi yeniden kaydırmak için özel bir duruma sahip olması için iyi bir neden yoktur, çünkü bu sadece gereksiz işlerle işleri yavaşlatacaktır. Geriye dönüp baktığımda, beklentilerimin gerçekçi olmadığını görüyorum. Tabii ki, bu beni şaşırttı. Çünkü bunu "null garbage"'a karşı haçlı seferimi haklı çıkarmak için yazdım:

nullun doğasında olan tehlikeleri ve sorunları ve boşa harcanan alanı göz ardı edersek, dizinin kesin olması gerekiyorsa bu sorunlu olabilir. Bu, nulllardan kurtulmak için korkunç bir gerekçedir - null yalnızca yanlış kullanıldığında tehlikelidir ve "hassasiyet" ile hiçbir ilgisi yoktur. Bir diziden silme yapmamanızın gerçek nedeni, çöp dolu ve dağınık veri yapılarını etrafta bırakmanın özensiz ve hata eğilimli olmasıdır. Aşağıda anlatılanlar oldukça uzun soluklu bir senaryodur, bu nedenle isterseniz Çözüm bölümüne geçebilirsiniz. Bu bölümü bırakmamın tek nedeni, bazı insanların muhtemelen bunun komik olduğunu düşündüğünü düşünmem ve "komik" bir cevap yayınlayan ve daha sonra "komik" olan her şeyi silen "o adam" olmak istemememdir. ...Bu aptalca, biliyorum.

Yapmacık ve uzun soluklu PDP-11 senaryosu

Örneğin, 'tabs' için kullanılan bir diziyi bir dizede (bu durumda, localStorage) saklamak için JSON serileştirme kullanan bir web uygulaması oluşturduğunuzu varsayalım. Ayrıca, kodun ekrana çizim yaparken "title" için dizi'üyelerinin sayısal indekslerini kullandığını varsayalım. Neden sadece "başlığı" da saklamak yerine bunu yapıyorsunuz? Çünkü... nedenler. Tamam, diyelim ki 1960'lardan kalma UNIX çalıştıran bir PDP-11 mini bilgisayar kullanan ve X11 söz konusu olmadığı için kendi Elinks tabanlı, JavaScript uyumlu, satır yazıcı dostu tarayıcısını yazan bu bir kullanıcının isteği üzerine bellekten tasarruf etmeye çalışıyorsunuz. Giderek aptallaşan uç durum senaryosu bir yana, söz konusu dizi üzerinde delete kullanmak nullun diziyi kirletmesine ve muhtemelen daha sonra uygulamada hatalara neden olacaktır. Ve eğer null olup olmadığını kontrol ederseniz, sekmelerin [1][2][4][5] ... gibi görünmesine neden olan sayıları doğrudan atlayacaktır. if (array[index] == null) devam et; else title = (index + 1).toString(); /* 0 -> "1"

• 1 -> "2"
• 2 -> (hiçbir şey)
• 3 -> "4" */ Evet, kesinlikle istediğin bu değildi. Şimdi, sadece diziden geçerli değerler okunduğunda artırmak için j gibi ikinci bir yineleyici tutabilirsiniz. Ancak bu null sorununu tam olarak çözmez ve hala o troll PDP-11 kullanıcısını memnun etmeniz gerekir. Ne yazık ki, onun bilgisayarında son tamsayıyı tutacak kadar bellek yok (değişken genişlikli bir diziyi nasıl idare ettiğini sormayın...). Bu yüzden size öfkeyle bir e-posta gönderir: Hey, web uygulamanız tarayıcımı bozdu! Aptal kodunuz tarayıcımı segfault yaptıktan sonra localStorage veritabanımı kontrol ettim ve bunu buldum:

  "tabs:['Hello World', 'foo bar baz', null, null, null, null, null, null, null, null, null, null, null, null, null, null, null, null, ... ]" Değerli verilerimi temizledikten sonra tekrar segfault verdi ve bir backtrace yaptım ve ne buldum? NE BULDUM!? ÇOK FAZLA DEĞIŞKEN KULLANIYORSUN! var i = index; var j = 1; Grr, şimdi sinirliyim. -Troll Davidson Şu anda aklınız başınızdan gitmiş durumda. Bu adam uygulamanız hakkında durmadan şikayet ediyor ve siz de ona çenesini kapamasını ve gidip daha iyi bir bilgisayar almasını söylemek istiyorsunuz.

  Çözüm: Array.prototype.splice

  Neyse ki, diziler * indisleri silmek ve belleği yeniden tahsis etmek için özel bir yönteme sahiptir: Array.prototype.splice(). Bunun gibi bir şey yazabilirsiniz:

Array.prototype.remove = function(index){
  this.splice(index,1);
}
...
array = [1, 2, 3, 4];
array.remove(2);
// Result -> [1, 2, 4]

Ve böylece Bay PDP-11'i memnun etmiş oldunuz. Yaşasın! (Ben yine de onu azarlardım...)

Array.prototype.splice vs Array.prototype.slice

Bu iki benzer isimli fonksiyon arasındaki farkı belirtmenin önemli olduğunu düşünüyorum, çünkü her ikisi de çok kullanışlıdır.

Array.prototype.splice(start, n)

.splice()diziyi değiştirir ve kaldırılan indisleri döndürür. Dizistartindisinden başlayarak dilimlenir veneleman dilimlenir. Eğer n belirtilmemişse,startdizisinden sonraki tüm dizi dilimlenir (n = array.length - start`).

let a = [5,4,3,2,1];
let chunk = a.splice(2,2);

// a     [5,4,3,2,1]
// start  0 1 2 - -
// n      - - 1 2 -

chunk; // [3,2]
a;     // [5,4,1]

Array.prototype.slice(start, end)

.slice()yıkıcı değildir vestartileendarasında belirtilen indisleri içeren yeni bir dizi döndürür. Eğerendbelirtilmemişse, davranış.splice()ile aynıdır (end = array.length). Davranış biraz karmaşıktır, çünkü bazı nedenlerden dolayıend0 yerine 1den indis alır. Bunu neden yaptığını bilmiyorum, ama böyle. Ayrıca, eğer `end