Patrondan gelen özür e-postasına nasıl yanıt verilir?
Cuma öğleden sonra geç bir saatte son dakika, kötü yönetilen şirket görevleri nedeniyle CEO'mdan bir özür e-postası aldım, bu da geri dönüp Los Angeles'taki CMO'mla uluslararası bir telefon görüşmesi yapmamla sonuçlanan acil bir konuyla ilgilenmeme neden oldu.
Kısacası, CEO'mun aceleciliği ve organizasyon eksikliği bir Cuma öğleden sonra benim sorunum haline geldi.
Hafta sonu boyunca patronumdan aşağıdaki e-postayı aldım:
"Merhaba Andrew, dün gece Fred ile çalıştığın için teşekkürler. Geceye kalması planlanmamıştı, bunun için özür dilerim. Son dakikada yakaladığımız bir fırsattı. İyi hafta sonları!"
Profesyonel olarak özrünüzü saygıyla kabul ediyorum ancak bu tarz bir uygulamanın tekrarlanmaması gerektiğini de cevabımda kesin bir dille belirtmek istiyorum.
CEO'ma mesajımın profesyonelce ve saygılı bir şekilde iyi bir üslupla iletildiğinden emin olmak için nasıl yanıt verebilirim?
Ben olsam özrünü mümkün olduğunca basit bir şekilde kabul ederdim. Bunun bir defaya mahsus olduğunu varsayıyorum. Size bu e-postayı göndererek bunun olmaması gerektiğini belirtti.
Eğer bu sık sık olan bir şey haline gelirse, o zaman onunla bir konuşma yapardım.
Her ne kadar özür olarak ifade edilse de, bu aslında bir özür değildir. Bu, çabalarınız için bir teşekkür ve övgüdür. Patronların sizin hakkınızda iyi bir izlenim edinmesini sağlayan ve anılmayı hak eden (ve unutulmayacak) bir çalışma.
Bunu iyi niyetle kabul eder ve olumlu yanıt verirsiniz. Profesyonellikle ilgili herhangi bir sorununuz varsa ve bunun tekrarlanmasına ilişkin şüpheleriniz varsa bunu CEO ile değil, bir üst amirinizle görüşün.
Nedeni ne olursa olsun, acil durumlarda kayıtsız şartsız yardım etmek profesyonelce bir davranıştır. Bunların gerçekleşmesini engelleyecek yollar bulmak da profesyonelce bir davranıştır. Acil durumlarda yardım etmek zorunda kalmaktan yapıcı olmayan bir şekilde şikayet etmek ise değildir.
Bu nedenle, acil bir durum haline gelmeden önce işlerin çözülmesine yardımcı olmak için üstlerinize yapıcı bir çözümle yaklaşın. Ancak onların sizin için önemsiz olduğunu açıkça söylemeyin.
Ona bir "Sorun yok, dostum. Ben icabına baktım!" türünden bir güvence.
Şöyle bir şey olabilir:
Yerinizde olsam, düzenli bir olay haline gelmedikçe ve gelene kadar onunla bu tür olaylar hakkında konuşmaya çalışmazdım.